واقعا به خیــــر گذشت ...

دینگ دینگ دینگ

به صفحه گوشی نگاه کردم ، نرم افزار لرزه نگار گوشیم بود ؛

نوشته بود : هشدار وقوع یک زلزله ( سیستان و بلوچستان - شهرستان سراوان - 7.5 ریشتر)

چشمام چهارتا شد ، تمام بدنم رو عرق سرد فرا گرفت.

گفتم : خدایا خودت به خیر کن ؛ اگر توی خود شهر سراوان اومده باشه احتمالا شده تلی از خاک ، دیگه به یقین آخر آخر آخرالزمان هست ...

ناخودآگاه منتظر گوشیم بودم تا از جمعیت تماس بگیرن و درخواست اعزام نیرو بدن. اخبار رو از طریق خبرگزاری ها دنبال می کردم .

به دوستان توی منطقه سیستان بلوچستان تماس گرفتم اما اعلام کردن مشکل خاصی نیست و فکر می کنیم زلزله توی مناطق صحرایی اتفاق افتاده و خالی از سکنه بوده. کمی آروم تر شدم، تلفنم چند بار زنگ خورد و دوستان از وضعیت منطقه سوال می کردن و من هم می گفتم که به حمدالله مشکلی نبوده تا فعلا ...

تا این لحظه هم که رسانه ها رو دنبال می کنم منابع فقط مرگ یک نفر و زخمی شدن یازده تن (که هشت نفر سرپایی مراجعه کردند ) را تایید می کنند

و این بار واقعا خدا رحم کرد و به خیر گذشت !

بزرگترین زلزله نیم قرن ایران که تلفاتی نداشت ....

تصویر : اسکان زلزله زدگان منطقه سراوان (دیشب)

---

در همین رابطه بخوانیم

  برای نیامدن زلزله در تهران دعا می کنیم !!!

  بازنشــــر این مطلب در نشریه پیام هلال (PDF)

بــرف بهاری

بــرف بهاری (قسمت اول)

پرده اول:

پای لپ تاب دراز کشیده بودم و داشتم جزوه درسیم رو میخوندم

باران مفصلی می بارید و به همین دلیل ، برخلاف تصمیم روز گذشته ، به کتابخانه نرفته بودم

موبایلم زنگ خورد ؛ یکی از دوستان خوبم از تیم جاده پشت خط بود.

اعلام کرد به دلیل بارندگی ، در سطح شهر و روستاهای اطراف سیل جاری شده و نیاز به کمک هست.

سریع بلند شدم ، لباسم را تن کردم و به مادرم گفتم: تماس بگیرید آژانس لطفا .

بنده خدا هاج و واج مونده بود . با استرس گفت خیره انشالله ؛ اتفاقی افتاده ؟؟!

گفتم نه ؛ خیره . بخاطر بارندگی هست ، باید سریع برم جمعیت .

---

پرده دوم :

بچه ها یکی پس از دیگری به اتاق کشیک جمعیت می رسیدن .

باید سریع حرکت می کردیم . واحدهای سیار یکی پس از دیگری از جمعیت به نقاط مختلف اعزام میشد.

تقریبا از تمام نقاط حومه شیراز تماس ها برقرار بود و درخواست کمک شده بود ؛ کوار ، کمربندی قرآن ، شهر صدرا ، شهرک گلستان ، کوهمره سرخی ، سیاخ دارنگون ، خان زنیان ، دشت ارژن ، زرقان و ...

تلفن دفتر کشیک و اتاق وضعیت جمعیت لحظه ای نفس نمی خورد. برای چند ساعتی در اتاق پاسخگویی مشغول جواب و بررسی تماس ها بودم . دستم روی شاسی گوشی بود تا تماس بعدی را جواب بدهم و فقط یادداشت می کردم . حتی یک لحظه هم گوشی روی تلفن قرار نمی گرفت .

- آقا برس به دادمون که زندگیمون رو آب برد

- تروخدا کمک کنید که گوسفندامون تلف شدن ؛ خودمون تلف نشیم

- اینجا وضعیت خیلی وخیمه ، کمک برسونید.

- توی کوه گیر افتادیم ، کمک بفرستید

و من فقط یادداشت میکردم . آدرس و شماره تماس می گرفتم و پاسخ به تماس بعدی .

یکی دیگه از بچه ها هم کنارم نشسته بود و آدرس ها رو به تفکیک مناطق جمع بندی می کرد و به نزدیک ترین واحد مستقر در منطقه گزارش می داد

مغزم به حالت انفجار رسیده بود و جای خودم را با یکی دیگه از دوستان عوض کردم و خودم کنار او نشستم و آدرس ها رو به واحدها گزارش میدادم .

ادامه دارد ... (حالا برم بوشهر برگردم چشم ؛ نفس نمیخوره که)

اینم بنده حقیر ؛ سراسر وجودم خیس و پر از شل و گل

و به دلیل بارش شدید باران ، بیش تر از این ریا نکردیم که عکس بگیریم

---

بیشتر بیاموزیم

  آمادگي براي مقابله با سيل (انجمن نجاتگر)

راهکارهایی برای کاهش آسیب های سیل (انجمن نجاتگر)

کیف نجات خانواده (انجمن نجاتگر)

طرح سوالات شما در خصوص سیل و طوفان در انجمن نجاتگر